رکابزنی مسیرهای دوچرخه سواری دور کوه دماوند با فایل GPS

برنامه دوچرخه سواری دور کوه دماوند

بر اساس فرصت، سلیقه و شرایطی که دارید می توانید هر جاذبه یا مسیری را از برنامه خود حذف کنید.

نکات مهم و کلیدی حین اجرای برنامه رکابزنی از شروع تا پایان

شروع کنید از ترمینال اتوبوس تهرانپارس در شرق تهران ( طبق جدول و فایل تراک جی پی اس GPS مسیریابی )

– بسته به محل اقامت شما در ایران، ترمینال اتوبوس تهرانپارس در شرق تهران و یا ترمینال اتوبوس آمل می توانند مبدا شروع سفر به سمت کوه دماوند باشند. کوه دماوند جزو آمل و مازندران است اما بیشتر ایرانیان از تهران به سمت دماوند می آیند. بنابراین ترمینال اتوبوس تهرانپارس بهترین محل برای کرایه وسیله نقلیه یا شروع برنامه صعود قله دماوند است.

– در مسیر خود به سمت کوه دماوند از تهران باید وارد جاده هراز شوید. از شهر پردیس، بومهن، رودهن و آبعلی عبور می کنید تا در ارتفاعات البرز به امامزاده هاشم برسید. امامزاده هاشم در ارتفاع 2700 متری سطح دریا قرار دارد. بنای اصلی امامزاده مربوط به دوران صفویه است. امامزاده هاشم محل مناسبی برای شبمانی قبل از صعود به قله دماوند است زیرا محل دارای امکانات کاملی برای استراحت و خوردن غذاست.

– در ادامه مسیر به شهر پلور می رسید. بیشتر کوهنوردان برای صعود به قله دماوند از مسیر جنوبی و از پلور اقدام می کنند. دوچرخه سواران برای برنامه دور کوه دماوند نیز بهتر است از پلور برنامه خود را شروع کنند. اگر زمان محدودی دارید و نمی خواهید برنامه کامل دماوند را اجرا کنید می توانید از نقاط دیگر برنامه را استارت بزنید و تنها بخشی از کوه دماوند را دور بزنید. با این حال پلور به دلیل امکانات شبمانی، موقعیت مناسب در دسترسی به شرق و غرب کوه و ارتفاع بالاتر نسبت به نقاط کم ارتفاع تر جاده هراز مانند گزنک و ابتدای جاده ناندل، محل مناسب تری برای شروع برنامه است.

– بنابراین از پلور رکابزنی را شروع کنید. اگر قصد دارید برنامه دور دماوند را بطور کامل اجرا نمایید از پلور تا دشت سرداغ راه زیادی در پیش دارید. نخست باید بیش از 9 کیلومتر جاده آسفالت را طی کنید و حدود 300 متر ارتفاع زیاد کنید اما پس از آن حدود 24 کیلومتر جاده خاکی در پیش دارید که بخش اعظم آن سربالایی است و باید حدود 1200 متر دیگر ارتفاع زیاد کنید.

– مجسمه نمادین یک کوهنورد در ابتدای مسیر قرارگاه فدراسیون و مجتمع کوهستانی در پلور قرار دارد. از کنار مجسمه کوهنورد وارد شهر پلور شوید و بلافاصله بعد از پل از فروشگاههای پلور مایحتاج موردنیاز خود را خریداری نمایید.

– پل سنگی و تاریخی پلور با قدمت پهلوی اول یعنی رضاشاه بر روی رودخانه لار قرار دارد و در مسیر شما به سمت قرارگاه فدراسیون است. علاقمندان آثار تاریخی می توانند با توقفی کوتاه از پل سنگی پلور دیدن کنند. مسیر تنگه زمان از همین پل شروع می شود و بسیاری از گردشگران با تور یک روزه دره زمان به پلور می آیند. اگر مایل هستید قبل از برنامه دوچرخه سواری دور دماوند این تنگه را هم ببینید سفر به پلور و تنگه زمان را ببینید.
.

– مجتمع کوهستانی پلور معروف به قرارگاه فدراسیون کوهنوردی است. قرارگاه پلور، در ارتفاع 2260 متری از سطح دریا، در زمین بزرگی واقع در ابتدای جادۀ سد لار و به صورت سالن سوله توسط فدراسیون کوهنوردی ایران ساخته شده است. این بنا شامل خوابگاه، حمام، سرویس بهداشتی، دیوارۀ سنگ نوردی و پارکینگ است بنابراین بهترین محل اقامت و شبمانی برای کوهنوردان قبل از صعود می باشد تا تطبیق بهتری با ارتفاع پیدا کنند. نرخ خدمات قرارگاه کوهنوردی پلور توسط فدراسیون تعیین میشود و معمولا از قیمتهای مناسبی به نسبت اقامتگاههای خصوصی برخوردار است.

– می توانید با وسایل نقلیه شاسی بلند کرایه ای که در جلوی درب ساختمان قرارگاه جمع می شوند بخشی از مسیر تا غرب یا شمال غرب کوه دماوند را با ماشین طی نمایید اما توصیه می شود لذت رکابزنی در جنوب و غرب دماوند را از دست ندهید.

– از محل مجتمع کوهستانی پلور وارد جاده قدیم رینه شوید تا به سه راهی برسید. مسیر سمت راست به سمت رینه و پارکینگ جنوبی در ابتدای مسیر جنوبی کوه دماوند می رود. اما مسیر سمت چپ به سمت سد لار و مسیر غربی دماوند می رود. هر دو جاده آسفالت هستند.

– وارد جاده ای که به سمت سد لار و مسیر غربی می رود بشوید. در مسیر جاده از دشت شقایق و ابتدای جاده امامزاده اسماعیل عبور می کنید. دشت شقایق دماوند یکی از جاذبه های گردشگری پلور محسوب می شود و در بهار تبدیل به گلستان می شود. امامزاده اسماعیل نیز مورد احترام اهالی است و دارای جاده فرعی به طول کمتر از 2 کیلومتر می باشد.

– در دو نقطه مجزا می توان وارد جاده خاکی مسیر غربی شد. با ادامه مسیر جاده آسفالت در سمت راست مسیر و 2.5 کیلومتر مانده به ایستگاه محیط بانی دشت لار به ابتدای جاده خاکی مسیر غربی دماوند می رسید و می توانید با دوچرخه وارد آن شوید. ممکن است جاده خاکی برای تردد ماشین بسته باشد و اگر قصد حمل دوچرخه ها را با ماشین تا مقصد دارید از 500 متر بعد از محیط بانی دشت لار نیز می توانید از طریق یک جاده خاکی دیگر از کنار تابلوی پناهگاه سیمرغ وارد جاده خاکی و ناهموار مذکور شوید. نقطه اول نزدیک تر و در دسترس تر است اما ممکن است به منظور کنترل نفرات و تردد از محل محیط بانی، جاده اول را ببندند. هر دو مسیر بعد از دو کیلومتر در محل سه راهی مشخص شده روی نقشه به یکدیگر می رسند و ادامه مسیر جاده غربی یکسان و مشترک است. جاده خاکی غربی برای عشایر و گله داران منطقه استفاده می شود و در فصول پاییز و زمستان معمولا به روی ماشین ها بسته است.

– دشت و دریاچه لار در نزدیکی کوه دماوند نیز یکی از بهترین انتخابها برای دوچرخه سواران است و حتی می توانید در صورت داشتن فرصت کافی هر دو برنامه را یا بخشی از آنها را با هم انجام دهید. برای مثال پیشنهاد می شود دیدن از چشمه دیوآسیاب و دشت ورارو را به برنامه خود اضافه نمایید. در اینصورت نیاز است تعداد روزهای برنامه را زیادتر کنید. برای اطلاعات بیشتر سفر به دریاچه و دشت لار را ببینید.

– جاده خاکی مسیر غربی طولانی، پر پیچ و خم و پر دست انداز است. در این مسیر شیب زیادی را باید به سمت بالا رکاب بزنید و با وجود مرتفع بودن منطقه در تابستان می تواند طاقت فرسا باشد. بطور کلی در برنامه دوچرخه سواری دور دماوند باید همیشه آب بیش از مقدار نیاز داشته باشید تا دچار کمبود نشوید.

– با ورود به جاده خاکی غربی بعد از عبور از سه راهی اول از گوسفندسرای چال چال و دره اسپرین سره عبور می کنید تا به گوسفندسرای وزان در ابتدای مسیر یال چال چال در جنوب غربی دماوند برسید.

– به مسیر خود در جاده خاکی به سمت دشت سرداغ ادامه دهید. در محل سه راهی ورارو، مسیر سمت چپ به سمت دشت ورارو می رود. دشت ورارو در بهار بسیار زیباست. اما برای رسیدن به دشت سرداغ مسیر سمت راست(شمال شرقی) را انتخاب کنید. با ادامه دادن راه به سه راهی دیگری می رسید. اینجا ابتدای مسیر غربی صعود دماوند از طریق پناهگاه سیمرغ است. پارکینگ غربی در فاصله 600 متری راهی قرار دارد.

– دوچرخه سواران باید مسیر سمت چپ به سمت دشت سرداغ را انتخاب کنند اما جهت کمپینگ مانند برخی از کوهنوردان می توانید در پارکینگ نیز شبمانی اضطراری داشته باشید.  پارکینگ غربی محلی مسطح و مناسب است اما برخلاف مسیر جنوبی دماوند، هیچ امکاناتی در آن وجود ندارد.

– در ادامه مسیر به سه راهی یال داغ در ابتدای مسیر شمال غربی دماوند و گوسفندسرایی در نزدیکی آن می رسید. اینجا نیز دوچرخه سواران باید جاده خاکی را از سمت چپ دنبال کنند و مسیر خود را به سمت دشت سرداغ ادامه دهند. در نهایت به سه راهی دیگری در ابتدای دشت سرداغ می رسید. ادامه مسیر جاده خاکی(مسیر چپ) به بخش وسیعی از دشت سرداغ می رسد اما برای دور زدن دماوند با دوچرخه باید از دشت سرداغ به سمت دشت چمن بن فرود آیید. به همین دلیل در محل سه راهی به سمت راست بروید تا جاده خاکی تمام شود و به گردنه داغ برسید.

– یال سرداغ در محل گردنه داغ نقطه اتصال دماوند به سایر قلل البرز است و دوچرخه سواران در این نقطه تا ارتفاع 3680 متر بالا می آیند و حتی ممکن است دچار ارتفاع زدگی شوند. دشت وسیع سرداغ در سمت غرب یال و دشت وسیع چمن بن با حدود 400 تا 500 متر ارتفاع کمتر در سمت شرق یال قرار گرفته اند. دوچرخه سواران ناچار هستند برای رکابزنی دور دماوند از این یال عبور کنند و در واقع خود را از دشت سرداغ به دشت چمن بن برسانند. هیچ جاده یا مسیر مالرو مناسبی بین این دو دشت وجود ندارد و ناچار هستید دوچرخه را روی دست در این مسیر طولانی حمل نمایید که ممکن است چالش برانگیز باشد بنابراین سعی کنید در دشت سرداغ یا پیش از آن شب را بمانید و صبح وارد این چالش شوید.

– چندان اهمیتی ندارد چطور و از کدام نقطه شیب یال داغ تا دشت چمن بن را رو به پایین طی می کنید اما دو مسیر بیشتر تردد شده در این برنامه مشخص شده اند. مسیر کوتاه تر به رنگ آبی آسمانی تا ابتدای جاده خاکی دشت چمن بن به عنوان مسیر اصلی معرفی شده است و مسیر طولانی تر که غربی تر است به رنگ زرد از گوسفندسرای چمن بن و چشمه اش عبور می کند و کمی جلوتر به همان جاده خاکی چمن بن می رسد.

– با شروع حمل دوچرخه پیشنهاد می شود اگر آب به اندازه کافی دارید از مسیر آبی رنگ فرود آیید در غیر اینصورت مسیر زرد رنگ را انتخاب نمایید تا در نهایت به جاده خاکی دشت چمن بن برسید و رکابزنی را دوباره شروع نمایید. این قسمت از برنامه مستلزم داشتن آمادگی جسمانی کافی است.

– برخلاف مسیر جاده غربی که از پلور تا دشت سرداغ تمام مسیر سربالایی بود از دشت چمن بن با حدود 3200 متر ارتفاع تا جاده هراز در ابتدای جاده ناندل با 1040 متر ارتفاع تمام مسیر سرپایینی است. تا جاده هراز حدود 36 کیلومتر راه در پیش دارید که البته حدود 14 کیلومتر آن خاکی است. رکابزنی در مسیر را دوباره شروع کنید. از محل سنگ بزرگ در ابتدای مسیر شمالی نیز عبور می کنید. سنگ بزرگ محل پارک وسایل نقلیه و تجمع قاطرها برای حمل کوله کوهنوردان در مسیر شمالی است.

– در ادامه مسیر از یک رودخانه و چشمه هم عبور می کنید تا به سه راهی معروف گردنه سر در ابتدای مسیر شمال شرقی دماوند برسید. بعد از مسیر جنوبی این مسیر تردد بسیار زیادی دارد.

– سه راهی بعدی مربوط به جاده میانده است. روستای ناندل یکی از زیباترین روستاهای دامنه شمالی دماوند است و بهتر است از ناندل دیدن کنید. با این وجود اگر عجله دارید می توانید از جاده خاکی میانبر مشخص شده به سمت روستای میانده بروید. این جاده 3.2 کیلومتر طول دارد و می توانید حدود 2.5 کیلومتر از طول مسیر خود را کاهش دهید. در حالی که اگر از طریق ناندل به سمت میانده بروید حدود 5.7 کیلومتر باید طی کنید. با این حال در صورتی که زمان کافی دارید به سمت ناندل بروید بخصوص که مسیر شیبهای کمتری نیز دارد. بعد از سه راهی میانده با عبور از رودخانه ناندل سرانجام به روستای ناندل و جاده آسفالت خواهید رسید.

– روستای ناندل با وجود اقامتگاه، دارای امکانات مناسبی برای کوهنوردان و البته دوچرخه سواران است. خانه کوهنورد ناندل که در میان کوهنوردان شهرت دارد ساختمانی دو طبقه دارای امکانات رفاهی مناسبی از جمله حمام و حیاطی است که امکان پارک دوچرخه در آن وجود دارد. پیشنهاد می شود در صورت وجود فرصت کافی یک شبمانی در این مکان داشته باشید. مسیر خانه کوهنورد ناندل در نقشه مشخص شده است. برخی از اهالی دیگر ناندل نیز در برای اقامت کوهنوردان فعال هستند و سرویس دهی می کنند.

– مزارع و دشتهای وسیعی در اطراف روستای ناندل وجود دارند و می توانید برای لذت بردن از طبیعت زمان مناسبی را در روستای ناندل بگذرانید. روستای ناندل با حدود 2350 متر ارتفاع یکی از مرتفع ترین و بزرگترین روستاهای نزدیک به دماوند است. در ناندل سوپرمارکت نیز وجود دارد. امامزاده سید محمد و مسجد جامع ناندل نیز در روستا مشخص شده اند.

– به مسیر خود در جاده آسفالت ادامه دهید. در فاصله کوتاهی بعد از چشمه حاجی دلا به روستای میانده می رسید. روستای میانده نیز حسینیه مناسبی برای استراحت و اقامت کوهنوردان دارد اما نیاز به هماهنگی دارد. روستای حاجی دلا بعد از میانده قرار دارد. مقبره کوچکی در جنوب غربی روستای حاجی دلا و در سینه کوه قرار دارد که مربوط به شیخ شهاب الدین احمد است. در فصل زمستان در قدیم از کنار مقبره شیخ شهاب الدین احمد نیز مسیر شمال شرقی را صعود می کردند. روستای حاجی دلا نیز دارای یک حسینیه است که گاهی کوهنوردان می توانند از آن برای اقامت استفاده کنند.

– با عبور از روستای حاجی دلا به روستای دلادشت و در ادامه مسیر به رودخانه رزان و روستای کوچک رزان می رسید. بعد از رزان مسیر پر پیچ و خم جاده ناندل با زیگزاگ ها و شیب زیاد پایین می رود و بین تونل های شماره 7 و 8 به جاده هراز می رسد. به همین دلیل اجرای این قسمت از برنامه دور دماوند به صورت بالعکس بسیار دشوار است.

– می توانید در محل جاده هراز به برنامه خود پایان دهید و به تهران یا آمل بازگردید اما بخش مهمی از جاذبه ها شامل روستاهای دامنه شرقی دماوند را هنوز ندیده اید و می توانید برنامه خود را کامل کنید. ادامه برنامه در جاده هراز سربالایی است اما شیبها کمتر است. در واقع تا پلور بر حسب انتخاب مسیر و اینکه چقدر تمایل داشته باشید از جاذبه های اطراف هم دیدن کنید بین 40 تا 60 کیلومتر جاده آسفالت را باید طی نمایید و بیش از 1200 متر ارتفاع اضافه نمایید. توجه داشته باشید رکابزنی در جاده اصلی هراز می تواند به دلیل تردد ماشین ها خطرناک باشد. بنابراین می توانید از رکابزنی در جاده اصلی صرف نظر نمایید و تنها در جاده های فرعی دوچرخه سواری نمایید.

– اگر قصد رکابزنی در جاده هراز را دارید، مسیر را به سمت جنوب رکاب بزنید. بعد از روستای بایجان به پل بزرگی روی رودخانه هراز در ابتدای جاده وانا و منطقه امیری خواهید رسید.

– منطقه کوهستانی امیری ‌متشکل از چندین روستا است که در دره ای سردسیر در میان کوههای البرز در کنار هم قرار دارند. دیدن همه روستاهای منطقه امیری جداگانه برنامه دیگری را نیاز دارد. سفر به منطقه امیری لاریجان را ببینید. اما می توانید به عنوان فوق برنامه از روستای وانا و امامزاده عبدالله وانا در ابتدای منطقه امیری دیدن کنید. از جاده هراز تا امامزاده عبدالله تنها 400 متر مسیر باید طی کنید. قدمت ساختمان امامزاده عبدالله در روستای وانا مربوط به قرن هشتم است و نقاشی های آن نیز دارای ارزش تاریخی بسیار بالاست.

– جاذبه مهم بعدی مسیر روستای شاهاندشت و آبشار شاهاندشت است. شاهاندشت دارای جاده اختصاصی در ادامه مسیر جاده هراز است اما می توانید از طریق پل منطقه امیری نیز با طی نمودن جاده ای که حدود 2.7 کیلومتر طول دارد به سمت روستای شاهاندشت بروید و بعد از دیدن روستا و آبشار از طریق جاده اختصاصی ذکر شده به جاده هراز بازگردید. هر دو مسیر در نقشه و فایل جی پی اس این برنامه مشخص شده اند.

– روستای 3500 ساله شاهاندشت دارای 4 اثر ثبت شده ملی است. کوچه ها و خانه های قدیمی روستای شاهاندشت، تکیه شاهاندشت با قدمت قاجاری، امامزاده طالب شاه، برج سی شاهاندشت با قدمت پیش از اسلام و مسجد شاهاندشت جزو جاذبه های روستای شاهاندشت هستند. یک مسیر دوچرخه سواری پیشنهادی به طول حدود 1.5 کیلومتر در روستا علامت گذاری شده است هرچند می توانید وارد سایر کوچه ها و مسیرها نیز بشوید. باغات شاهاندشت با درختان گردو، شاه توت، سیب و انگور نیز بویژه در بهار و تابستان بسیار دیدنی هستند.

– در روستا امکانات مختلف شامل پارکینگ، سرویس بهداشتی و استراحتگاه وجود دارد بعد از دیدن روستای شاهاندشت به سمت آبشار شاهاندشت یعنی مشهورترین جاذبه روستا بروید و از آن نیز دیدن کنید. البته تنها می توانید از پایین آخرین آبشار دیدن کنید و دیدن آبشارهای بالاتر مستلزم آشنایی با فنون دره نوردی و سنگ نوردی است. آبشار شاهان‌ دشت یک آبشار دائمی است که از کنار قلعه تاریخی ملک بهمن و از روی صخره ای رفیع در جنوب رودخانه هراز و مشرف بر روستا به پایین می ریزد.

– آبشار اصلی شاهاندشت با ارتفاع 51 متر جزو بلندترین آبشارهای استان مازندران است. آبشارهای شاهاندشت شامل سه آبشار در طبقات مختلف هستند و مجموعا بیش از 150 متر ارتفاع دارند. حوضچه ای در زیر آبشار شکل گرفته و البته در بالادست نیز حوضچه های دیگری قرار دارد که همانطور که اشاره شد دسترسی به آنها نیازمند کار فنی است. برای اطلاعات بیشتر و سفر اختصاصی به شاهان دشت سفر به آبشار شاهاندشت و قلعه ملک بهمن را ببینید.

– به مسیر خود در جاده هراز ادامه دهید تا به گزنک برسید. امامزاده جعفر و بویژه امامزاده سلطان محمد قریش در روستای گزنک شهرت دارند. امامزاده محمد قریش که با نام امامزاده محمد قریشی نیز شناخته می شود با قدمت قاجاری در آنسوی رودخانه هراز قرار دارد و دارای پل و جاده دسترسی است. گزنک نیز دارای باقت قدیمی است و علاوه بر این دارای پارک کوچکی نیز می باشد که می تواند برای چادر زدن و استراحت مناسب باشد.

– تنها یک کیلومتر بعد از روستای گزنک به ابتدای جاده آسفالت گزانه و لاریجان در سمت راست(شمالی جاده هراز) می رسید. دور زدن دماوند بدون دیدن روستاهایی مانند گزانه، لاریجان و رینه خالی از لطف است. بنابراین وارد جاده گزانه شوید. ادامه مسیر جاده بعد از روستای گزانه به سمت رینه می رود اما پیش از آن از گزنه یا گزانه دیدن کنید.

– روستای گزانه در مقایسه با سایر روستاهای اطراف خود به لطف وجود رودخانه تلخاب یا تلخه رود که از دره یخار سرچشمه می گیرد، دارای باغات وسیع و زیبایی است. موقعیت مسجد گزانه و امامزاده عبدالله گزانه در نقشه مشخص شده اند. می توانید بعد از دیدن بافت قدیمی روستا در کوچه باغهای گزانه یک مسیر طبیعت گردی کوتاه به طول حدود 400 متر را تا پل تلخه رود طی کنید و بازگردید. تلخه رود، رودخانه ای است که از دره یخار در شرق دماوند سرچشمه می گیرد. گزانه ابتدای طولانی ترین مسیر صعود دماوند نیز هست.

– به روستای گزانه بازگردید و در مسیر جاده به سمت رینه و لاریجان بروید. از روستای اهرینه عبور کنید. ابتدای جاده فرعی روستای ملار کمی بعد از روستای امیرآباد لاریجان و در سمت راست(شمال) قرار دارد. می توانید برای دیدن روستای ملار و باغات آن، وارد جاده ملار شوید.

– روستای ملار از طریق جاده آسفالت در فاصله 2.5 کیلومتری از جاده اصلی قرار دارد. امامزاده خاتون و زین العابدین در کنار بافت قدیمی روستای ملار و یخنی دره که بیشتر باغات ملار در آن قرار گرفته اند جاذبه های روستای ملار هستند. حدود یک کیلومتر از مسیر جاده خاکی یخنی دره، معروف به جاده معدن نیز در نقشه و تراک مسیر مشخص شده است. ادامه مسیر جاده به سمت معدن ملار می رود.

– جاده اصلی را به سمت لاریجان ادامه دهید. لاریجان به سبب وجود آبگرم طبیعی یکی از مهمترین روستاهای گردشگری منطقه دماوند است و شامل دو محله ی بالا و پایین می باشد. تعدادی هتل با سرویس دهی آبگرم در هتل و اقامتگاه همچنین رستوران و کبابی در لاریجان وجود دارند. همچنین استخر آبگرم دارای سانس عمومی و خصوصی نیز وجود دارد. می توانید از حمام شاه عباسی لاریجان که دارای قدمت صفویه است و در دل بافت قدیمی لاریجان قرار دارد نیز دیدن کنید. شوربختانه حمام شاه عباسی لاریجان متروکه است.

– لاریجان بالا تنها یک کیلومتر با جاده اصلی فاصله دارد. امامزاده قنبرعلی در روستای لاریجان بالا دارای ساختمانی بزرگ و تمیز است و در میان اهالی اعتبار بالایی دارد. می توانید برای آشنایی با فرهنگ مذهبی مردم لاریجان از امامزاده قنبرعلی نیز دیدن کنید.

– اگر جاده اصلی را ادامه دهید از روستای گرنا و امامزادگان آن با نامهای امامزاده زین العابدین و امامزاده درویش حسین و قاسم نیز عبور می کنید و سرانجام به شهر رینه می رسید. رینه مهمترین شهر در دامنه دماوند است و از چند طریق به جاده هراز دسترسی دارد.

– روز ملی دماوند همزمان با تیرگان در مازندران با نام تیرماه سیزده شو در شب سیزدهم آبان ‌ماه برگزار می‌شود. انجمن دوست داران دماوند، این جشن را که به ثبت ملی نیز رسیده است در شهر رینه برگزار می ‌کنند. موسیقی ملی کوه دماوند نیز با صدای سالار عقیلی که در سال 1391 رونمایی شد در این جشن اجرا می شود.

– امامزاده محمدطاهر مربوط به قرن ششم نشان دهنده قدمت رینه است. در صورت نبود جای مناسب حتی می توانید در پارک کوثر رینه چادر بزنید. قرارگاه کوهنوردی رینه محل مناسبی برای اقامت کوهنوردان در رینه است اما سایرین نیز می توانند استفاده کنند. امکانات قرارگاه رینه مشابه قرارگاه پلور است. مجتمع کوهستانی رینه در جنوب خیابان اصلی قرار دارد و گنجایش حدود ۳۰ نفر را دارد. به منظور دیدن جاذبه های گردشگری رینه فرصتی را برای تکیه رینه و بافت قدیمی اختصاص دهید. برای آشنایی بیشتر با رینه و لاریجان سفر به رینه و آبگرم لاریجان را ببینید.

– مهمترین و محبوب ترین مسیر صعود قله دماوند یعنی مسیر جنوبی در نزدیکی رینه قرار دارد. پارکینگ جنوبی در ابتدای مسیر صعود جنوبی قله دماوند در میانه ی جاده قدیم پلور به رینه قرار دارد اما به رینه نزدیک تر است. صعود به قله دماوند از مسیر جنوبی را ببینید. از طریق جاده قدیم رینه می توانید به پلور بازگردید. اما پیشنهاد می کنیم طبق جدول برنامه به سمت روستای پلمون و جاده هراز بروید چون هنوز جاذبه های مهم دیگری در این مسیر وجود دارند. بنابراین طبق نقشه و فایل GPS از روستای انهه و امامزاده درویش علی عبور می کنید. کمی بعد از روستای پل مون به ابتدای مسیر غارهای کافرکلی خواهید رسید.

– در شرق روستای پلمون دست کم 35 غار دستکند و دخمه در دیواره کوه دیده می شوند که با نام غارهای کافرکلی شهرت یافته اند. ابتدای مسیر پیاده روی به طول حدود 120 متر تا دیواره ای که غارهای کافرکلی روی آن قرار دارند در نقشه و تراک جی پی اس مسیر مشخص شده اند. شاید بهتر باشد دوچرخه ها را کنار جاده بگذارید و نوبتی از غارها دیدن کنید. قدمت غارهای کافرکلی به اوایل دوران اسلامی و حتی پیش از ان نسبت داده می شود. ظاهرا پس از هجوم اعراب و انقراض حکومت ساسانیان، عده ای که مایل به پذیرش کیش جدید را نداشته اند از ترس یا برای دفاع از خود خانه‌هایی در دل کوه برای زندگی کنده اند به همین دلیل نام این غارها کافرکلی یعنی محل زندگی غیرمسلمانان است.

– در نگاه نخست به نظر می‌رسد دسترسی به غارها وجود ندارد اما در حقیقت این غارها، خانه هایی سه طبقه دارای ورودی مشخص هستند. این خانه‌ها دارای محل نگهبانی، آشپرخانه، سرویس بهداشتی و مخزن و کانال هدایت آب هستند. در درون صخره‌ها پله‌هایی وجود دارد که تردد بین طبقات را ممکن می‌سازد. دسترسی به بعضی از غارها تنها با کمک صعود روی صخره امکان‌پذیر است. در خانه های کافرکلی، دیوار، طاقچه و اتاقهای مختلف دیده می شود. همچنین انواع سفال، ادوات و لوازم زندگی و جنگ نیز از درون غارها کشف شده است.

– بعد از غارهای کافرکلی اگر کمی دیگر جاده را ادامه دهید به جاده هراز می رسید و باید در جاده هراز به سمت پلور ادامه مسیر دهید تا با دیدن روستای آب اسک و دریاچه امامزاده علی، آخرین جاذبه های برنامه سایکلی دور دماوند را نیز ببینید.

– کمی بعد از روستای سراب اسک و به روستای آب اسک می رسید. ابتدای جاده روستای ییلاقی ایرا نیز در همین محل قرار دارد. روستای ایرا و برخی دیگر از روستاهای منطقه لاریجان که در آنسوی رودخانه هراز و در دامنه کوه قرار دارند دارای بهترین باغات گیلاس ایران هستند. روستای آب اسک دارای مسجدی در مرکز روستا و چند امامزاده است. از کوچه های روستا و بافت آن دیدن کنید. آب اسک دارای چشمه های جوشان متعددی است و دست کم 9 عدد از این چشمه ها دارای شناسنامه هستند. همچنین غار آب اسک که دارای مسیر پیاده روی به طول حدود یک ساعت است در ارتفاعات روستای آب اسک قرار دارد و توسط کوهنوردان و غارنوردان قابل دیدن است.

– مراسم برف‌ چال هر سال توسط مردم روستای آب اسک و روستاییان دیگر در اواسط ماه اردیبهشت در مرتع اَسک وش بین رینه و پلور انجام می‌شود. به این ترتیب که برف ‌های باقی ‌مانده از زمستان در دامنه کوه دماوند جمع‌ آوری می‌شود و برای ذخیره تابستان در گودالی ریخته می ‌شود. انجام این جشن مختص مردهاست اما زن‌ ها در روستای آب اسک می‌ مانند و جشن زن شاهی را برگزار می‌کنند.

– به مسیر خود در جاده هراز ادامه دهید. دریاچه امامزاده علی یا دریاچه پشنگ با حدود 700 متر و 130 متر عرض، آخرین جاذبه طبیعی و گردشگری این برنامه در جاده هراز است. دریاچه امامزاده علی که با نام دریاچه آب اسک هم نامیده می شود پس از رانش کوه در سال ۱۳۷۷ تشکیل شده است. در واقع بقعه امامزاده علی به زیر آب رفت و دوباره در بالای دریاچه و کنار جاده هراز تجدید بنا شده است. دریاچه آب اسک محل زندگی ماهی‌های قزل‌آلای خال‌سرخ و رنگین‌کمان است و در اختیار یک مجموعه خصوصی می‌باشد. علاقمندان به ماهیگیری می‌توانند از امکانات مجموعه سن سی در کنار دریاچه آب اسک شامل اقامتگاه، محل نصب چادر و خدمات رفاهی دیگر پس از پرداخت هزینه استفاده کنند.

– پس از دیدن دریاچه آب اسک به برنامه دوچرخه سواری دور دماوند پایان دهید و به پلور و تهران یا آمل بازگردید.

اطلاعات و سایر نکات مهم دوچرخه سواری دور کوه دماوند چیست؟

وضعیت آب و هوا برای اجرای موفق این برنامه اهمیت حیاتی دارد و لازم است دست کم یک تا سه روز قبل از صعود دوباره آب و هوا را بررسی کنید.

بدلیل ازدحام در روزهای تعطیل سعی کنید در روزهای عادی برای برنامه خود برنامه ریزی کنید.

بهترین سفرنامه ها و گزارش برنامه های دوچرخه سواری دور کوه دماوند کدام هستند؟

لینک گزارش برنامه رکابزنی اطراف دماوند از باشگاه کوهنوردی بینالود نیشابور