گام به گام سفر به چغازنبیل با فایل GPS

برنامه سفر به ترتیب نقاط از شروع تا پایان

بر اساس فرصت، سلیقه و شرایطی که دارید می توانید هر جاذبه یا مسیری را از برنامه خود حذف کنید.

نکات مهم و کلیدی حین گردش در این مسیر از شروع تا پایان

شروع کنید از ترمینال اتوبوس شوشتر ( طبق جدول و فایل تراک جی پی اس GPS مسیریابی )

– بر حسب محلی که اسکان دارید، ترمینال اتوبوس شوشتر در غرب شهر محل مناسبی برای شروع برنامه سفر به چغازنبیل و در صورت نیاز کرایه تاکسی است. شهرهای شوش، دزفول و اهواز نیز می توانند مبدا سفر باشند اما در این برنامه شوشتر به عنوان شروع برنامه انتخاب شده است.

– وارد جاده کشت و صنعت شوید. جاده کشت و صنعت هفت تپه، جاده معروفی بین شوش و شوشتر است که در اطراف آن اراضی وسیعی از زمینهای منطقه توسط مجتمع هفت تپه به زیر کشت نیشکر برده شده است. بنابراین در طول مسیر جاده کشت و صنعت می توانید از مزارع نیشکر نیز دیدن کنید.

– قبل از رودخانه دز به ابتدای مسیر روستای سیدنور می رسید. اداره محیط بانی پارک ملی دز نیز در ابتدای همین مسیر قرار دارد. مسیر جاده روستای سید نور به طول نزدیک به 10 کیلومتر آسفالت است و در طول مسیر خود در چند نقطه به رودخانه دز بسیار نزدیک می شود بنابراین می توانید در صورت داشتن فرصت کافی و به عنوان یک فوق برنامه با پیمودن بخشی یا تمام این جاده از دیدن طبیعت رودخانه دز، رودخانه عجیرب و برخ جاذبه های مذهبی مسیر بهره ببرید.

– مسیر روستای سید نور دارای دو جاذبه مذهبی نیز می باشد. ابتدای مسیر جاده خاکی امامزاده ابوالبشیر در همان ابتدا از مسیر جاده سید نور منشعب می شود. جاده خاکی امامزاده ابوالبشیر بی کیفیت است اما امکان تردد ماشین سواری در آن وجود دارد. نسب امامزاده ابوالبشیر با چند واسطه به امام حسن امام دوم شیعیان می رسد. بقعه امامزاده ابوالبشیر دارای محیطی باصفا و درختان سرسبز است و در میان مزارع وسیع قرار گرفته است. اهالی منطقه احترام زیادی برای امامزاده ابوالبشیر قائل هستند و آخر هر هفته برای تفریح و زیارت به این محل می آیند.

– بقعه سید نور نیز در میانه ی قبرستانی کنار روستای سیدنور قرار دارد و مورد احترام اهالی است. گفته می شود حدود 70 سال پیش بدن بی جان سیدنور را از این محل به نجف در عراق منتقل کرده اند با این وجود این بقعه کماکان زائر دارد. رودخانه عجیرب از منطقه سردشت دزفول سرچشمه می گیرد و پس از پیمودن حدود 60 کیلومتر با گذر از کنار روستای سید نور به رودخانه دز می ریزد. می توانید بعد از دیدن بقعه سید نور از دیدن نهر عجیرب در پشت قبرستان نیز لذت ببرید.

– در ادامه مسیر جاده اصلی از پل رودخانه دز عبور کنید. پارک ملی دز یکی از جذاب ترین مقاصد طبیعت گردی در خوزستان است. جاده شرکت کشت و صنعت کارون با عبور از وسط منطقه آنرا به دو نیم تقسیم می کند. یک مسیر پیاده روی که رفت و برگشت آن کمتر از 5 کیلومتر است در بخش شمالی پارک ملی دز وجود دارد و می توانید آن را تجربه کنید. ابتدای مسیر پیاده روی مذکور بلافاصله بعد از پل دز می باشد. بنابراین می توانید با پارک وسیله نقلیه خود کمی در پارک ملی دز به گشت و گذار بپردازید.

– پارک ملی دز با وجود حیات وحش غنی در کنار چشم‌اندازهای زیبا نظیر رودخانه، تالاب و جنگلهای گرمسیری، جذابیت فراوانی برای علاقمندان طبیعت دارد. این جنگلها آخرین زیستگاه طبیعی گوزن زرد ایرانی بوده اند.

– با بازگشت به محل پارک اتومبیل در کنار جاده آسفالت به مسیر خود به سمت چغازنبیل ادامه دهید تا سرانجام به سه راهی ابتدای جاده فرعی چغازنبیل برسید.

– مسیر جاده چغازنبیل در کرانه های غربی و به موازات رود دز پیش می رود. روستای گردشگری خماط با فرهنگ بومی جذاب در میانه راه قرار دارد. برخی امکانات مانند اقامتگاه بومگردی و رستوران در روستای خماط ایجاد شده است. در نهایت یک کیلومتر بعد از سه راهی دیگری به چغازنبیل می رسید.

– چغازنبیل شهری باستانی از دوران ایلامی‌ها است. زیگورات دوراونتاش که بیشتر با نام زیگورات چُغازَنبیل شناخته می‌شود، نیایشگاهی باستانی است که حدود ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد در تمدن ایلام ساخته شد بهترین نمونه بازمانده از معماری عیلامی در جهان است. حتی اگر از طرفداران ویرانه های باستانی نباشید، شکوه و انزوای تاثیرگذار چغازنبیل را از دست ندهید.

– شما باید یک متخصص آثار باستانی باشید و یا یک راهنمای خوب داشته باشید تا از این نیایشگاه ایلامی نهایت استفاده را ببرید. سعی کنید چغازنبیل را در نور ملایم و طلایی اواخر بعد از ظهر به جای آفتاب خشن ظهر ببینید. زیگورات در شب روشن است اما بسته است.

– بعد از کشف نفت در خوزستان مهندسانی که سرگرم اکتشاف نفت در منطقه چغازنبیل بودند آجری را یافتند که روی آن نوشته‌هایی باستانی بود. پس از آن بود که کاوشها ادامه یافت و به کشف معبد چغازنبیل انجامید. بنای چغازنبیل نخستین بار توسط براون کارشناس نیوزلندی شرکت نفت ایران و انگلیس در سال 1936 میلادی کشف گردید و طی سالهای 1953 تا 1963 میلادی توسط رومن گیرشمن در زمان پهلوی دوم از آن خاکبرداری گردید.

– چغازنبیل در سال 1979 میلادی به عنوان اولین اثر تاریخی از ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو جای گرفت. چغازنبیل را کهن‌ترین ساختمان مذهبی شناخته شده در ایران می‌دانند.

– بنای چغازنبیل در 5 طبقه و با 52 متر ارتفاع بوده است. اکنون تنها کمی بیش از 2 طبقه و 25 متر از بنای اصلی باقی مانده است. طبقات به صورت هرم از پایین به بالا کوچکتر می‌شد. بر بالای هرم، معبد کوچکی که ایلامی‌ها به آن کوکونو می‌گفتند ساخته شده بود که به دو ایزد حامی امپراتوری ایلام، ناپیریشا و این‌شوشینک اختصاص داشت. کوکونو فقط برای بالاترین نخبگان جامعه ایلامی قابل دسترسی بود. حتی در حال حاضر نیز کسی مجاز به بالا رفتن از پله های باقی مانده که از هر یک از چهار طرف بالا می روند نیست.

– چغازنبیل دارای پلانی مربع با اضلاع 105 متر است. چغازنبیل و دیگر معابد پیرامون آن، همگی داخل یک حصار مقدس قرار گرفته‌اند که گیرشمن برای این حریم واژه یونانی «تمنوس» را به کار برده‌است. حصار پیرامونی محوطه دارای ابعاد 400 در 400 متر است که زیگورات را در برگرفته است.

– به جز طبقات اول و پنجم که توخالی بوده و دارای الحاقاتی به شکل اتاق بوده‌اند، بقیه طبقات توپر بوده و با خشت پر شده‌ بودند. برخی از آجرهای بکار رفته در زیگورات، لعاب دار بوده و برخی دیگر دارای تزئیناتی به شکل گل میخ می‌باشند که در نوع خود از زمره قدیمی‌ترین کاشی‌های جهان به‌شمار می‌روند. دور تا دور زیگورات، آجرهایی به خط میخی ایلامی به چشم می‌خورد که خطوط نوشته شده، نام سازنده بنا و هدف از ساخت آن را نشان می‌دهد.

– در وجوه شمال غربی و جنوب غربی زیگورات، دو سکوی مدور دیده می‌شود که نظرات مختلفی از جمله سکوی قربانگاه، محل نصب مجسمه، ساعت خورشیدی، محل پیشگویی و ستاره‌شناسی، دربارهٔ وجود آنها ابراز شده‌ است.

تصفیه‌خانه آب چغازنبیل، واقع در جبهه غربی معبد اصلی قرار دارد. این تصفیه‌خانه با بهره‌گیری از ظروف مرتبط ساخته شده و از این بابت قدیمی‌ترین تصفیه‌خانه دنیا محسوب می‌شود. آب مورد مصرف چغازنبیل از فاصله 45 کیلومتری و توسط کانالی از رودخانه کرخه تأمین می‌شده‌ است. این درحالی است که رودخانه دز، در فاصله 3 کیلومتری معبد قرار دارد. عدم تأمین آب چغازنبیل از رودخانه دز، به خاطر اختلاف ارتفاع زیاد محوطه چغازنبیل با سطح رودخانه دز، می‌باشد.

– بعد از دیدن چغازنبیل به سه راهی جاده اصلی بازگردید و به سمت جاده اهواز به شوش بروید.در مسیر از روستای سید علی اصغر نیز عبور می کنید. با ورود به جاده شوش کمی بعد به ابتدای مسیر موزه هفت تپه خواهید رسید. جاده موزه هفت تپه تنها حدود 3 کیلومتر طول دارد و آسفالت است. ایستگاه قطار هفت تپه نیز فاصله چندانی با موزه ندارد.

– موزه‌ هفت تپه در نزدیکی محوطه باستانی هفت تپه قرار دارد و جزو برترین موزه های باستانی ایران است. در محوطه باستانی و تحت کاوش هفت تپه، 14 تپه در منطقه ای به وسعت حدود 1.5 کیلومتر مربع وجود دارند. اولین کاوش ها در خرابه های باقی مانده از شهر باستانی 3500 ساله هفت تپه در سال 1344 شروع شد. موزه هفت تپه نیز از سال 1352 فعالیت خود را شروع نمود.

– برخی از آثار موزه هفت تپه شامل گل‌نوشته و کتیبه‌های سنگی به خط میخی و زبان اکدی، مهرهای سنگی و گلی، ظروف سفالی مانند کوزه‌های کف‌گرد و نوک‌تیز، ساغرهای پایه‌دار و خمره‌ها، اشیای تزیینی مانند گردنبندهایی از جنس سنگ‌های نیمه‌قیمتی همچون عقیق و سنگ سلیمان، دکمه‌های تزیینی با اشکال دایره و چهارگوش از جنس استخوان، پلاک‌های منقوش از جنس مفرغ یا قیر طبیعی، موزاییک‌هایی با نقوش هندسی، سردیس‌های گلی از مرد و زن ایلامی، ابزارآلاتی نظیر اسکنه، مغار و تبر و پیکرک‌های سفالی انسان می‌شود.

بعد از دیدن موزه هفت تپه از طریق جاده آسفالت و یا ایستگاه قطار می توانید به طرف مقصد بعدی خود در خوزستان بروید.

اطلاعات و سایر نکات مهم سفر به زیگورات چغازنبیل چیست؟

وضعیت آب و هوا برای اجرای موفق این برنامه اهمیت حیاتی دارد و لازم است علاوه بر دمای هوا وضعیت گرد و غبار را هم بررسی کنید.

بهترین سفرنامه ها و گزارش برنامه های سفر به چغازنبیل کدام هستند؟

لینک سفرنامه مهتاب چهارطاقی از سفر به استان خوزستان در وبلاگ قصه گو

شما نیز می توانید گزارش خود را برای ما ارسال کنید.